اثر سایکوسل بر عملکرد دانه و روغن گلرنگ در سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته

افزایش نیتروژن خاک همراه با تراکم بالای گیاه موجب رشد رویشی زیاد و کاهش شاخص برداشت می¬شوند. هدف از این آزمایش بررسی اثر سایکوسل در سطوح بالای نیتروژن و تراکم بر عملکرد دانه گلرنگ و اجزای عملکرد بود. بدین منظور آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل اسپلیت در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار با استفاده از گلرنگ رقم اصفهان 14 در منطقه یاسوج در سال زراعی 1389 انجام شد. عامل اصلی کود نیتروژن (50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) و هورمون سایکوسل (صفر و 6-10 مولار) به صورت فاکتوریل و عامل فرعی تراکم کشت (20، 25 و 3/33 بوته در مترمربع) بودند. نتایج نشان داد که برهمکنش سایکوسل، نیتروژن و تراکم برای عملکرد دانه و اجزای عملکرد معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (4/3146 کیلوگرم در هکتار) از مصرف کمترین میزان نیتروژن (50 کیلوگرم در هکتار) و تراکم 25 بوته در مترمربع با کاربرد سایکوسل حاصل شد. برهمکنش نیتروژن و تراکم، همچنین برهمکنش سایکوسل و تراکم بر درصد روغن دانه معنی¬دار بودند. کمترین میزان نیتروژن مصرفی و تراکم 25 بوته در مترمربع، درصد روغن را افزایش دادند. بیشترین تأثیر بر افزایش عملکرد و کیفیت دانه در شرایط این آزمایش از تراکم بالا و سایکوسل منشا گرفته است و تأثیر نیتروژن به خاطر حاصلخیزی بیش از اندازه خاک مزرعه کم بوده است.